Harry Agema

Zou een leuke naam voor mij zijn; immers, ik heet Harry en ben o.a.pottenbakker. Ik maakte er kennis mee tijdens mijn afstudeerperiode aan de VL-VU, (1980 - '85) waar ik onder de rook van Amsterdam bij een bekende keramiste Ina Bakker (Ook een leuke naam) in de leer ging en nog meer rook veroorzaakte door het stoken van gas en houtovens, zaagselovens en pitfires. Ik leerde bij haar de beginselen van draaien en glazuren, kritisch kijken naar datgene wat je maakt en ook vooral dat het hard werken is voor weinig geld.

Mijn grote liefde werd het draaien van Theekommen; geen keurige kopjes met een bijpassend schoteltje, maar kommen die vanuit innerlijk ritme en met gevoel worden gedraaid; kommen met karakter. Het zijn geen volmaakte kommen; ze krijgen een kleine 'afwijking' mee; een kleine 'verrassing' in de vorm. Dat gegeven komt uit Japan, waar deze theekommen al zo'n 500 jaar worden gemaakt en nog steeds worden gebruikt tijdens de zogenaamde Theeceremonie. Een mooi voorbeeld van zo'n theekom en de emotie die het op kan roepen is te lezen in het boek:

Uit: ' Rituelen' van Cees Nooteboom:  "Ik wil hem graag vasthouden. Het grote lichaam van de kunsthandelaar boog over naar de etalage en haalde met een oneindig voorzichtig gebaar de kom naar boven. 'Zo, dan zal ik hem hier op het tafeltje zetten, dan heeft u het beste licht.' Toen de kom daar stond kwam Taads een stap dichterbij. Inni wachtte op het moment dat hij hem in zijn handen zou nemen, maar zo ver was het nog lang niet. Hij staarde, mompelde iets, begon een ronde om het tafeltje heen waarbij de anderen moesten wijken. Hij had, dacht Inni, tegelijk iets van een jager en van het dier dat wordt achterna gezeten, jager en offer. Nu strekte hij dan toch zijn hand uit. Een vinger streek heel licht over het oppervlak en verdween toen, ook al zo langzaam, alsof het heiligschennis was, in de kom. Niemand zei iets. Toen pakte Philip Taads de kom plotseling met twee handen beet en tilde hem hoog op, als bij een consecratie. Hij bracht de voet dicht bij zijn ogen en deed zijn mond open als om iets te zeggen, maar zweeg. Zacht zette hij de kom weer neer."

Vandaag, vrijdag 16 mei, heb ik mijn tweede oven met theekommen geopend. (kijk bij "ZEN -Theekommen" op mijn site) Het is een feest om de donkerbruine tegen zwart aanliggendeTenmoku glazuur (ijzerglazuur) naast de porseleinslib te zien staan. De vormtaal, het vasthouden en het bekijken van de theekommen geven een grote innerlijke voldoening. Elke kom is anders en heeft karakter. De paar kommen met s-bartsjes gooi ik weg, immers het tuinpad van een keramist wordt opgehoogd met scherven. Er zijn een paar echt mooie kommen bij waar ik nu al bijna geen afstand kan doen. Ik heb ze alle 40 op mijn werktafel gezet en pak er af en toe een uit om te bekijken. Sommige zal ik nog met goudluster beschilderen; niet te veel, gewoon een minimaal accent.

Er staan nog zo'n 35 kommen te wachten op hun glazuur; net genoeg voor 1 1/2 oven, maar ik heb ook nog een grote schaal staan die in dezelfde glazuren wordt meegestookt. Daarna theepotten maken; ik zal er weer moeten inkomen, want een goede theepot vraagt veel techniek; body, handvat, tuit en deksel moeten apart worden gedraaid en tot 1 geheel worden samengevoegd. Maar hopen dat ik er geen potje van maak.

23 - 06 - 2008 Inmiddels zijn er al zo'n 15 theekommen verkocht; ik vraag er een goede prijs voor want het is toch behoorlijk arbeidsintensief en sommige kommen worden 3x gestookt. Dat was geen punt; men deed niet moeilijk over de door mij gevraagde prijs. Tussendoor heb ik ook nog een achttal grotere schalen gemaakt, waarvan er nog een aantal staan te wachten om gebakken te worden. Nu ben ik weer begonnen met theekommen. Iets groter dan de vorige. Ook maar 100 kg klei gekocht, want dat gaat er zo doorheen. Mijn draaiatelier is eigenlijk veel te klein en ik moet daarom allerlei slimme oplossingen verzinnen om de kommen veilig neer te kunnen zetten en te laten drogen.

Ik maak in mijn schone atelier schilderijen en grafiek, in het schuurtje keramiek, buiten hak ik soms een beeld en in het grafisch atelier in Alkmaar maak ik zeefdrukken, houtdrukken en litho's. Nogal verdeeld dus, maar ik ben er tevreden mee. Het is inmiddels weer een aantal maanden verder; de laatste dag van september 2008 en er giert een mega financiële dip door de wereld. De golven van verloren geld stampen op de goudkust. Het geschreeuw op de beursvloer waait, gelijk een onweer, in de richting van misère. Over twee weken is het zover; De kunst10daagse; eerst een hele week inrichten voor de openhuistentoonstelling. Ik moet zeggen dat ik er altijd veel plezier in heb om een goede tentoonstelling te maken. Dit jaar ook nog eens 25 jaar kunstenaar; het is voorbij gevlogen. Gisteren is het boekje van de Kunst10daagse uitgekomen en het aantal bezoekers op deze site vliegt daardoor omhoog.

Ik ben bezig de laatse hand te leggen aan nog wat schalen en maak een beeld van klei voor een tentoonstelling bij Keramikos in Haarlem dat direkt na de 10-daagse begint. Ik laat dan ook het 'koor' zien van in porselein geboetseerde zingende oude mannen; geïnspireerd door het zelfportret van Leonardo da Vinci. Ooit maakte ik een koor van zeker 100 kleine klei-zangertjes; het is in zijn geheel verkocht aan een verzamelaar. Als je een oven vult met keramiek, is het noodzaak dit zo economisch mogelijk te doen. De kleine geboetseerde zangers kunnen makkelijk tussen de andere vormen staan en vullen zo de loze ruimtes. Bij verkoop van 1 of 2 van deze werkjes heb je de kosten van het stoken er weer uit. Adrie van Keramikos was enthousiast over de 'Da Vinci portretjes'; ze zijn ook leuk. De 2 andere zangers kunnen in de 'lichamen' verschillende standen aannemen en krijgen daardoor een extra uitdrukkingsmogelijkheid.

DE KUNST10DAAGSE is achter de rug en ik verkocht van mijn keramiek een aantal theekommen en 1 schaal. Het weer op de laatste dag was abominabel slecht en daardoor kreeg ik slechts 1 bezoeker. In totaal zo'n 70 bezoekers, waaronder ook door mijzelf uitgenodigde mensen. Als je weet hoeveel werk ik ervoor heb verzet (inrichten) houdt het niet over. Wel verdient, maar niet genoeg om te kunnen overwinteren.

De expositie bij Keramikos is inmiddels alweer afgelopen en ik verkocht zowaar de twee grotere zangers, maar 1 Da vinci zangertje is uit het koor gestolen; en dat voor 15 Euro. Ik snap niet dat je zoiets doet en er nog van kan genieten ook. Het is nu - Februari - te koud om in mijn ateliertje om met keramiek aan de gang te gaan (klein enkelstenen schuurtje zonder verwarming), dus doe ik mijn administratie en maak mijn sites wat interessanter door het te herschikken. Ik heb veel ideeën voor het maken van kunst, maar geen geld deze te verwezenlijken. In januari had ik een prachtige aanbieding op Exto en ik ga dat in de toekomst zeker herhalen, maar dan in andere vorm. Het gemiddeld aantal bezoekers per maand op mijn exto-site is zo'n 900. Dat is ook wel eens 2500 geweest.

Inmiddels is het 24 augustus 2009; de zomer laat zich nog steeds van zijn/haar beste kant zien met prachtig windstil weer en een temperatuur van 25 graden. Dat is te warm om buiten te werken en binnen is het ook al niet te harden.

Alweer april 2010 en staat het nieuwe seizoen voor de deur. Het werk voor Allianz is gemaakt, maar moet nog in 1 passe -

partout worden gezet; hetgeen toch nog een pittig stukje werk is. Gelukkig kan ik het nog steeds zelf, hetgeen veel geld scheelt.

Mei 2010. Allianz heeft het werk ontvangen en betaalde mij uit. Zo kon ik mijn schulden ook weer aflossen. In Oktober is de presentatie en wordt de catalogus uitgedeeld (Oplage ± 30.000) Ik ben benieuwd.

Naast Allianz kocht Forbo Krommenie een flink aantal linoleumsneden via het bedrijf  Onderneming en Kunst ; hoe wondelijk kan het lopen?

Inmiddels ben ik begonnen met het maken van een aantal schaaltjes in porselein en ook daarvan verkocht ik er een aantal zodra ze op mijn site verschenen. Zou het dan toch nog wat met mij worden?

Porseleinen schaaltje met relief aan 2 kanten

Er staat nu (30 - 8 - 2010) een biscuitoven te branden vol porseleinen vormen, waarvan ik bij   wijze van experiment bij sommige Stains heb gebruikt; een pigment om de porselein door en door te kleuren. Ik laat het resultaat wel op mijn site zien onder de afdeling "Keramiek". Het stoken van porselein vraagt geduld en vakmanschap, maar de resultaten kunnen werkelijk fantastisch zijn.

klein ATELIER:  Ach hoe graag had ik een heerlijk droog en groot keramiek atelier tot mijn beschikking. Ik moet het echter stellen met een half schuurtje waarin ik mij nauwelijks kan bewegen. Toch moet ik niet klagen; ik kan er vrij veel doen - er staat een mooie bovenlader, een kleinwals, elektrische draaischijf en een stelling voor de biscuit. Tegen de wanden staan allemaal grondstoffen voor glazuren en ik heb een grote bak voor klei die ik ga hergebruiken.

25 november 2010: Ik moet altijd denken aan de vader van Jan Wolkers, die over zijn tuin zei: "Hij is klein, maar ontzettend hoog." Zo voelen de ruimtes waar ik werk ook; klein, maar genoeg Goddelijke inspiratie.

Stains.Ik heb de Stains ontdekt ! Maakte een flink aantal schaaltjes waarin de Stains zijn verwerkt met dat prachtige porselein.

Eerdaags is er een grote tentoonstelling van mijn werk en wel tijdens de kunst10daagse 2011. Het is interessant te zien hoe mijn ontwikkeling is geweest en welke technieken ik toepas. Meer dan 90 werken zijn er te zien en vaak ook te koop; een aanrader (zie site)

Henk Wolvers

Afgelopen weekend -  januari 2012 - heb ik een seminar gevolgd bij deze keramist, waarbij het accent vooral op het inkleuren van porselein lag. Daarnaast ook nog verschillende technische wetenswaardigheden geleerd, zoals heel dun werken in plakken porselein. De moeite waard. Was wel de enige man naast 13 vrouwen (naast Henk dan)  160212  Na twee weken hard werken heb ik eindelijk de resultaten die ik wil zien; kleur en heel dun verwerken van het porselein lukt nu redelijk. Nu nog stoken en wel of niet glazuren. het verschil zal duidelijk worden. Ik ben zeer benieuwd en wil er zeker mee doorgaan. 30 jaar ervaring met werken in klei geeft toch een voorsprong. Zodra ik mooie resultaten heb zal ik het op mijn site zetten: geduld is een schone zaak. Ik heb wel ruimte gebrek. Afgelopen 2 weken is er zo'n 20 kilo porselein door mij verwerkt; waar laat ik het ?

220412 Vernieuwing in beeldtaal is noodzakeleijk; zonder uitproberen en ontdekken is het slechts werken en produktie. 

Het geeft mij veel inspiratie en inmiddels heb ik al zo'n 50 van deze abstracties in porselein gemaakt. Het is wel zoeken naar uitersten in de mogelijkheden van porselein, naar transparantie en ruimtelijkheid, naar verrassing, struktuur, kleur. 

Veel van deze abstracties hebben toch een verwijzing naar het "Hemelse"; niet zo raar als je van porselein uitgaat   (wit en transparant) Toch is kleur onontbeerlijk; juist kleur geeft het wit een extra kracht en visa versa !