Harry Agema

2015

Opgestaan met een lichte hoofdpijn, maar dat mag de pret niet drukken. Mijn atelier ligt op dezelfde verdieping als mijn slaapkamer en ik kan in pyjama even een aantal kleuren bij de Stains zetten. Overvol is het zo langzamerhand op mijn werkplek en ik overweeg een opslagruimte te gaan huren. En dan te bedenken dat er nog een groot aantal werken op een expositie hangen; het beperkt mij in mijn creatiedrift en ga daardoor steeds kleinen werken - oorzaak en gevolg - Gelukkig is er in februari / maart  weer een tentoonstelling waar ik een flink aantal werken naar toe breng.

Vandaag toch redelijk op tijd uit bed gekomen; koffie doet altijd wonderen en een stevig ontbijt (2 appelflappen en 1 oliebol) zorgen ervoor dat ik mij met verve op een nieuw project kan richten.

De laatste drie jaar heb ik alleen met porselein gewerkt en blijf dat voorlopig ook doen.  30 december bij Keramikos in Haarlem flink ingekocht; waaronder porselein met Bentoniet, wat het plastischer zou maken. Misschien kan ik het nog meer vervormen en manipuleren. Porselein is een prachtige materiaal, maar het heeft een 'geheugen'; het wil terug naar de oorsprong of zakt juist door bij hoge temperatuur. Door het op de juiste plekken te ondersteunen bij de gladbrand kun je toch de vorm creëren die je wilt.

Het is alweer 4 januari en zondag. Met mijn vrouw een "ommetje" gemaakt, want het is heel helder weer met een duidelijke zon die alles wat vrolijker maakt. Daarna in mijn familieverleden gedoken en via de site : "Wie was wie ?" tot zeker 1768 teruggevonden; toch echt van Frieze komaf, zoals mijn achternaam al deed vermoeden.

Lees meer >> | 4151 keer bekeken

Harry: Potter

Zou een leuke naam voor mij zijn; immers, ik heet Harry en ben o.a.pottenbakker. Ik maakte er kennis mee tijdens mijn afstudeerperiode aan de VL-VU, (1980 - '85) waar ik onder de rook van Amsterdam bij een bekende keramiste Ina Bakker (Ook een leuke naam) in de leer ging en nog meer rook veroorzaakte door het stoken van gas en houtovens, zaagselovens en pitfires. Ik leerde bij haar de beginselen van draaien en glazuren, kritisch kijken naar datgene wat je maakt en ook vooral dat het hard werken is voor weinig geld.

Mijn grote liefde werd het draaien van Theekommen; geen keurige kopjes met een bijpassend schoteltje, maar kommen die vanuit innerlijk ritme en met gevoel worden gedraaid; kommen met karakter. Het zijn geen volmaakte kommen; ze krijgen een kleine 'afwijking' mee; een kleine 'verrassing' in de vorm. Dat gegeven komt uit Japan, waar deze theekommen al zo'n 500 jaar worden gemaakt en nog steeds worden gebruikt tijdens de zogenaamde Theeceremonie. Een mooi voorbeeld van zo'n theekom en de emotie die het op kan roepen is te lezen in het boek:

Uit: ' Rituelen' van Cees Nooteboom:  "Ik wil hem graag vasthouden. Het grote lichaam van de kunsthandelaar boog over naar de etalage en haalde met een oneindig voorzichtig gebaar de kom naar boven. 'Zo, dan zal ik hem hier op het tafeltje zetten, dan heeft u het beste licht.' Toen de kom daar stond kwam Taads een stap dichterbij. Inni wachtte op het moment dat hij hem in zijn handen zou nemen, maar zo ver was het nog lang niet. Hij staarde, mompelde iets, begon een ronde om het tafeltje heen waarbij de anderen moesten wijken. Hij had, dacht Inni, tegelijk iets van een jager en van het dier dat wordt achterna gezeten, jager en offer. Nu strekte hij dan toch zijn hand uit. Een vinger streek heel licht over het oppervlak en verdween toen, ook al zo langzaam, alsof het heiligschennis was, in de kom. Niemand zei iets. Toen pakte Philip Taads de kom plotseling met twee handen beet en tilde hem hoog op, als bij een consecratie. Hij bracht de voet dicht bij zijn ogen en deed zijn mond open als om iets te zeggen, maar zweeg. Zacht zette hij de kom weer neer."

Vandaag, vrijdag 16 mei, heb ik mijn tweede oven met theekommen geopend. (kijk bij "ZEN -Theekommen" op mijn site) Het is een feest om de donkerbruine tegen zwart aanliggendeTenmoku glazuur (ijzerglazuur) naast de porseleinslib te zien staan. De vormtaal, het vasthouden en het bekijken van de theekommen geven een grote innerlijke voldoening. Elke kom is anders en heeft karakter. De paar kommen met s-bartsjes gooi ik weg, immers het tuinpad van een keramist wordt opgehoogd met scherven. Er zijn een paar echt mooie kommen bij waar ik nu al bijna geen afstand kan doen. Ik heb ze alle 40 op mijn werktafel gezet en pak er af en toe een uit om te bekijken. Sommige zal ik nog met goudluster beschilderen; niet te veel, gewoon een minimaal accent.

Er staan nog zo'n 35 kommen te wachten op hun glazuur; net genoeg voor 1 1/2 oven, maar ik heb ook nog een grote schaal staan die in dezelfde glazuren wordt meegestookt. Daarna theepotten maken; ik zal er weer moeten inkomen, want een goede theepot vraagt veel techniek; body, handvat, tuit en deksel moeten apart worden gedraaid en tot 1 geheel worden samengevoegd. Maar hopen dat ik er geen potje van maak.

Lees meer >> | 8689 keer bekeken