2015
Opgestaan met een lichte hoofdpijn, maar dat mag de pret niet drukken. Mijn atelier ligt op dezelfde verdieping als mijn slaapkamer en ik kan in pyjama even een aantal kleuren bij de Stains zetten. Overvol is het zo langzamerhand op mijn werkplek en ik overweeg een opslagruimte te gaan huren. En dan te bedenken dat er nog een groot aantal werken op een expositie hangen; het beperkt mij in mijn creatiedrift en ga daardoor steeds kleinen werken - oorzaak en gevolg - Gelukkig is er in februari / maart weer een tentoonstelling waar ik een flink aantal werken naar toe breng.
Vandaag toch redelijk op tijd uit bed gekomen; koffie doet altijd wonderen en een stevig ontbijt (2 appelflappen en 1 oliebol) zorgen ervoor dat ik mij met verve op een nieuw project kan richten.
De laatste drie jaar heb ik alleen met porselein gewerkt en blijf dat voorlopig ook doen. 30 december bij Keramikos in Haarlem flink ingekocht; waaronder porselein met Bentoniet, wat het plastischer zou maken. Misschien kan ik het nog meer vervormen en manipuleren. Porselein is een prachtige materiaal, maar het heeft een 'geheugen'; het wil terug naar de oorsprong of zakt juist door bij hoge temperatuur. Door het op de juiste plekken te ondersteunen bij de gladbrand kun je toch de vorm creëren die je wilt.
Het is alweer 4 januari en zondag. Met mijn vrouw een "ommetje" gemaakt, want het is heel helder weer met een duidelijke zon die alles wat vrolijker maakt. Daarna in mijn familieverleden gedoken en via de site : "Wie was wie ?" tot zeker 1768 teruggevonden; toch echt van Frieze komaf, zoals mijn achternaam al deed vermoeden.
Om nieuw werk te presenteren op mijn volgende tentoonstelling in galerie De Paardenstal in Espel in februari en maart, maak ik een aantal vormen van porselein waarbij ik allerlei technieken combineer. Afgelopen nacht kreeg ik weer een aantal ontwerpen voor sieraden in mijn hoofd; het houdt nooit op. Ik moet zeggen dat ik dat ook niet zou willen. Ik denk dat creativiteit te ontwikkelen is; het is een manier van leven: door te kijken - interpreteren - vergaren - weglaten of juist toevoegen en techniek, materiaalkennis te combineren.
6 januari - Kunstenaars zijn, in mijn overtuiging, geen plaatjesmaker c.q praatjesmakers, geen wandelaars over platgelopen wegen. ( Ik weet dat dat een beetje een vreemde stelling is; immers, al loop je 100 x hetzelfde pad, je ziet altijd wat anders of je bent in een andere stemming. ) Het is meer: 'Hoe loop je over het pad ?' Natuurlijk mogen ze wel de ervaringen gebruiken, maar maken van wat al gemaakt is, is uit den boze en voegt niets toe. Veel mensen die nu staan te kwijlen voor een schilderij van Rembrandt vergeten dat hij in zijn tijd zeer vooruitstrevend was; een avantgardist van het licht. Maar als wij nu nog zoals Rembrandt schilderden zou beeldende kunst saai zijn. Juist omdat we andere wegen zoeken waarbij de individualiteit en creativiteit een andere draai aan het werk geven; een ander inzicht, ander materiaalgebruik: gewoon ontwikkeling en zoeken naar het onbekende. We zijn geen Klonen !
Vandaag 7 januari; 2 "vaasvormen" gemaakt en bij 1 ervan ben ik tijdens het maken van idee veranderd; dat is leuk! Een werkstuk in porselein is pas af als het uit de oven komt en je geen (technische) fouten ontdekt. Gisteren moest ik 2 grote porseleinen vormen glazuren en dat mislukte; dus weer terug brengen naar de schone biscuitstaat; jammer, want het kost veel tijd.
8 januari; het regent pijpenstelen en ik moet nog boodschappen doen. Makreelsalade eten wij vanavond; iets nieuws en het lijkt mij meer een recept voor de zomer, maar dat mag de pret niet drukken. Mijn dagindeling is niet strak georganiseerd. Meestal sta ik om ± 08.00 uur op en maak koffie en brood en eet dat dan achter de TV op; daarna ga ik naar boven (met nog 1 kop koffie) en kijk of er nog mails zijn en werk ook mijn site van Exto bij; d.w.z. dat ik ook kijk of ik moet balloteren.
Vandaag maak ik een 20-tal zuiltjes die ik op een plaat leerharde porselein vastzet en daarbovenop ga ik verschillende vormpjes zetten - eigenlijk 20 minibeelden. Om 1 of andere rede ben ik gek op series; ook in mijn grafiek zijn series aan de orde van de dag.
9 januari; zelf vond ik de makreelsalade wat tegenvallen. De dressing was te dominant waardoor de vis ondersneeuwde. De gebakken aardappels neutraliseerde gelukkig de scherpte van het geheel, maar de smaak was te scherp. Wellicht teveel wijnazijn gebruikt. Ik merk dat ik slecht tegen kritiek kan; moet ik aan werken, want je kunt er alleen maar beter van worden. Het ligt ook niet in mijn aard om maar met alle winden mee te waaien en me te conformeren. Non-conformisme is een belangrijke taak in de beeldende kunst. Als je je aanpast aan de algemene regels kan er niets nieuws ontstaan, maar het moet niet moeten, als u begrijpt wat ik bedoel!
De zuiltjes zijn gelukt en het is een soort mini 'beeldenpark' geworden; vervreemdend maar boeiend in zijn presentatie waarbij kleurvlakjes in verschillende richtingen zijn geplaatst. Het bakken wordt nog moeilijk i.v.m. de kwetsbare eigenschap van porselein om door te zakken. 'Doorzakken' heeft over het algemeen nare verschijnselen.
12 januari; op de achtergrond de swingende Saxofoon van Stan Getz, buiten een harde wind en regenachtig. Een heerlijke dag om te werken. What's on a man's mind ? Vannacht een droom gedroomd die ik al eerder had: 'Ik liep met mijn vrouw door een grote stad met veel waterpartijen en raakte mijn vrouw kwijt. Al zoekend kwam ik op bekende plekken, ik had het immers al eens eerder gedroomd en werd (weer) door 2 jonge vrouwen (apart) op slinkse wijze bijna beroofd, maar ik had ze door en wist te ontkomen, hoewel ik niet hoefde te rennen. De stad was vervreemdend door de opengebroken wegen en grootsheid van het gehele decor. Opeens was mijn vrouw er weer; wij stonden op een soort schiereiland en ik stelde voor naar de overkant te zwemmen, maar zag dat dat eigenlijk onmogelijk was door de hoogte en de kolking van het donkere modderige water'.... Tja, zo kom je nog eens ergens.
15 januari 8.25 uur; het stormt, zuid zuid-westen wind. Vandaag zal ik opnieuw een biscuitoven inbouwen. Dat moet zo efficiënt mogelijk; d.w.z.geen loze ruimtes, want dat kost het teveel energie. Echt stapelen gaat niet, de porseleinen ongebakken vormen zijn te kwetsbaar en te gecompliceerd. Loze ruimtes vul ik zoveel mogelijk op met kleiner werk, zoals sieraden. Het duurt ongeveer 12 uur voor een biscuitoven (960 0 Celsius) op temperatuur is, maar gelukkig gaat het tegenwoordig met een computer en kan ik het stooktraject redelijk instellen.
16 januari 9.20 uur; gelukkig zijn de weersomstandigheden sterk verbeterd; het is tenminste droog. Mijn keramiekatelier(tje) is in de schuur, maar ik maak mijn handgevormde porselein in een ruimte die daar eigenlijk niet geschikt voor is; het is schipperen met bijna alles. Ik klaag niet, het is er redelijk qua temperatuur er is muziek als ik dat wil en daglicht. Vandaag de biscuitoven uitpakken en de werkstukken nalopen op fouten en dan hier en daar wat bijwerken d.m.v. schuursponsjes die meegaan met de vorm. Toch niet te hard duwen als je schuurt, want biscuitgebakken porselein is nog kwetsbaar.
B kwaliteit : Bij sommige keramisten zie ik grote bakken met keramiek staan dat eigenlijk niet aan de kwaliteitseisen voldoet - dit is de zgn. B-kwaliteit. Deze keramiek wordt tegen veel lagere prijs aangeboden, terwijl het vaak niet om aan te zien is: S-barstje - scheurtjes - glazuurfouten en misbaksels. Ik begrijp het wel (Er zijn hoge kosten verbonden aan het stoken van de oven; de geïnvesteerde tijd en het materiaal) toch, misschien komt er maar 1 goed werk uit een gladbrand en keur je de rest af, maar laat alleen je beste werkstukken zien. Jouw naam staat er immers op en is er aan verbonden. O.K. je haalt er dan tenminste nog wat geld uit, maar de promotieschade is veel groter. Kwaliteit, daar gaat het om, daarmee maak je naam. Niet met je misbaksels. Het bijhouden van een 'oven-logboek' is aan te bevelen; vooral als je met een gas of houtoven werkt en de stook nog handmatig kunt sturen. Zelf stook ik met een elektrische bovenlader waarbij de omstandigheden over het algemeen hetzelfde zijn; alleen de glazuren, engobes, slibs, de manier van glazuren en het stooktraject kan hierbij verschillen. Mijn docent zei altijd dat het pad bij een goede keramist altijd is opgehoogd door afgekeurd werk. (En ik hang weer eens de betweter uit!)
Vandaag (17 januari )kan ik weer een vers gestookte oven openen. Gelukkig zijn er geen aardverschuivingen in de oven geweest en is mijn nieuwste werk 'beeldenpark' heel en rechtop blijven staan. Ook de transparante glazuur heeft zich van zijn beste kant laten zien. 1 vaasje is uitzonderlijk mooi geworden; deze gaat naar de tentoonstelling in galerie De Paardenstal: http://www.galeriedepaardenstal.nl
18 januari; alweer regen. Vandaag wat foto's gemaakt van mijn pas gestookte werken. Afgelopen nacht heb ik in een gekke bui nog een oven gevuld met werken waarop ik goudluster had aangebracht. Op 750 graden gestookt 120 graden per uur. In de late namiddag kon ik het resultaat al zien en dat viel gelukkig niet tegen (foto r.o.). Goudluster is mooi als je er maar niet te veel van gebruikt; morgen fotografeer ik ze wel.
19 januari: het vriest 2 graden 's morgens om 09.00 uur, eindelijk is de winter ingevallen. Onze 2 vijvertjes zijn bedekt met streperig ijs; het is alsof er riet onder ligt.
Toen ik als jochie van 6 nog in Amsterdam Oud Zuid woonde was ik waarschijnlijk toch al behoorlijk thuis in de stad, want tijdens de strenge vorstdagen liep ik op de het ijs van de Stadhouderskade. Machtig mooi vond ik het en bleef maar op het ijs. Het was natuurlijk vroeg donker en toen ik maar niet thuis kwam werden mijn ouders ongerust. Op een gegeven moment hoorde ik al spelende het bekende familiefluitje en geroep: "HARRY!!...HARRY!!" Ik begreep dat ik te ver was gegaan, letterlijk en figuurlijk. Kreeg geen draai om mijn oren, maar had het wel verdient. Ouders ook weer gelukkig. Daarna zat al snel op zwemles in het Zuiderbad, maar dat heeft slechts 1 les geduurd..misschien vertel ik dat nog wel eens. Vandaag foto's maken van het nieuwe werk met goudluster en misschien nieuwe sieraden in 3d schetsen.
24 januari: afgelopen week ± 80 werken ingepakt voor de tentoonstelling bij galerie De Paardenstal in Espel. Het is een zorgvuldig klusje, waarbij nummers en prijzen goed op elkaar moeten aansluiten. Nu maar hopen dat het aanslaat en er flink wordt verkocht; ook voor de galerie is dat natuurlijk van belang. Gelukkig heb ik mijn AOW, zodat ik er niet geheel van afhankelijk ben. Dat is wel eens anders geweest. Ik ben altijd blij en dankbaar als mensen een werk van mij aankopen, maar ik ga niet commercieel werken. Bij mijn sieraden ligt dat misschien toch anders; hoewel ik mij probeer te onderscheiden in vorm en materiaalgebruik.
2 februari: Overal om me heen is gigantisch veel lawaai. Nieuw toilet beneden en nieuwe badkamer boven. Drilboor, afzuigers, enz. En natuurlijk 'alles' ophouden tot er weer een toilet is ! Tot stof zult gij wederkeren.
11 februari: Het is bijna volbracht. Nog een paar dagen en douchen behoort weer tot de mogelijkheden van mijn persoonlijke verzorging, hoewel, gisteren heerlijk gedoucht na het spelen van een partij tennis, mijn grote passie. Weet u dat ik een aantal werken heb gemaakt naar aanleiding van het 'Hawkeye-systeem'. Bij het aanvragen van een zgn. 'Challenge' wordt er grafisch in beeld gebracht of de geslagen bal 'in' of 'uit' is. Daar heb ik gebruik van gemaakt en op speelse wijze een aantal zeefdrukken gemaakt met strepen en ellipsen. Daarnaast sneed ik een lino van de onderkant van mijn tennisschoen en drukte van deze een aantal malen af in reliëf. Ook de bespanning van mijn racket werd als relief meegenomen in het geheel. Het lijkt abstract, maar is dat niet ( zie foto onder) Gemengde grafische technieken 50 x 50 cm
12 februari: De administratie van 2014 is grotendeels afgerond. Het voordeel van 1 administratie is dat je kunt zien wat je hebt verdient (of verlies gedraaid) en waaraan je zoal je geld (zakelijk) aan hebt uitgegeven. Ik maak gebruik van de Kleine Ondernemers Regeling (KOR) en dat is voordelig. Moet natuurlijk wel BTW boekhouding bijhouden, maar dat went wel.
20 februari: Nu de rust in huis is wedergekeerd zal de onrust in mij toenemen. Ik wacht nog even af met nieuwe werken maken tot ik weet of ik wordt toegelaten tot de prestigieuze keramiekmanifestatie in Milsbeek, waar de topkeramisten uit Europa zich laten zien. Kleine kans, maar wie weet? Aan de Keramiekmarkt in Gouda tijdens Hemelvaartsdag en de vrijdag daarna doe ik mee; heeft kwaliteit en is altijd gezellig zo in het centrum bij het oude stadhuis. Heel Gouda bruist dan met exposities van keramiek.
Vrijdag de 13e maart alweer. Een creatieve dip heeft zicht over mij 'ontfermt'; de eerste. Het duurt nu al 2 weken en ik kom tot niets; dus veel lezen en TV kijken. Ik ben op zoek naar goede plekken om mijn werken te presenteren.
14 Maart: De expositie bij galerie de Paardenstal in Espel gaat alweer de 8e week in en duurt nog 2 weken met eventueel een uitloop naar de Paasdagen. Nog geen groot werk verkocht en dat is jammer. Ik maak eigenlijk nooit werken die makkelijk te verkopen zijn; dat zou mij in mijn vrijheid beperken, want dan ga je binnen een bepaald stramien werken. Kunst en commercie zijn eigenlijk vijanden, als u begrijpt wat ik bedoel.
18 April: 1 zonovergoten dag. Weer een flink aantal porseleinen sieraden gemaakt waarbij ik heerlijk kon freewheelen. Mijn deelname aan zowel de Goudse Keramiekdagen - 14^ 15 mei en Kunst in het Volkspark (Oudste park van Nederland - Enschede) op zondag 14 juni zijn nu definitief; dus als u in de buurt woont of een cultureel 'uitje' wilt nuttigen dan zijn dit aanraders (zie 'exposities' in mijn menu)
De tentoonstelling bij galerie De Paardenstal in Espel is voorbij en was goed bezocht. Mijn nieuwe project is onderdak vinden bij een vaste galerie waarbij ik ook zelf mijn werk kan verkopen. Die denk ik gevonden te hebben in Egmond aan zee in de drukke winkelstraat van dit heerlijke vissersdorp. Nog even afwachten, maar over twee dagen weet ik of Jan Schelhaas, een zeeschilder van allure, zijn galerie De Zeehaas openstelt. Ik stel hoofdzakelijk porselein ten toon in 4 vitrines: Spannend. Als het doorgaat houd ik u op de hoogte!
25 April: mijn deelname aan de galerie in Egmond aan zee gaat niet door, maar dat mag de pret niet drukken. Gelukkig heb ik nog een expositie van 34 werken bij Coos de Wit wonen in Alkmaar; drie aan1gesloten winkels met grote helderheid in Scandinavisch design en aardige, kundige bediening.
SIERADEN: Mijn collectie porseleinen sieraden groeit, maar gelukkig neemt deze niet zo veel ruimte in beslag. Ik probeer steeds andere vormen te maken en laat mij niet leiden door termen als: "verkoopbaar en draagbaar", maar dat weet u inmiddels wel. Daardoor behoud je je eigen "handschrift" en ontwikkel je een eigen beeldtaal waardoor je herkenbaar wordt. Of dat belangrijk is weet ik niet; het belangrijkste voor mij is dat ik er plezier aan beleef.
24 Mei: 1e Pinksterdag, nieuw aan het sieraad-firmament worden waarschijnlijk de ringen van porselein; logisch, maar eigenlijk te voor de hand liggend. Toch ga ik proberen er 1 aantal te maken; hierbij geldt voorlopig: "1voud siert". En...een mens heeft 10 vingers.
30 mei: Er is weer 1 grafisch werk verkocht bij Coos de Wit Wonen. Dat geld gebruik ik om materiaal en gereedschap te kopen. Genoeg ideeën, maar eigenlijk geen ruimte meer om alles op te slaan. Ik ben noodgedwongen kleine werken te maken; maar wel met plezier. Misschien kan ik een atelier erbij huren; maar daarvoor moet ik echt geduld hebben; het gaat namelijk pas op als er een ander weg gaat. Het liefst heb ik een atelier waar ook een etalage - galerie bij zit; een soort open atelier met winkelruimte.
Over twee weken exposeer ik bij Kunst in het Volkspark in Enschede, veel kunstminnend publiek en naar ik hoop prachtig weer. Ik zal u vertellen hoe het was, zie : http://www.kunstinhetvolkspark.nl
4 Juni: Straks mijn biscuit-oven uitpakken. Op de computer van de oven zie ik dat het nu nog te heet is, maar ik verheug mij echt, want het is altijd weer spannend - hoewel het openen bij 1 een gladbrand nog spannender is. Deze keer heb ik er alleen maar sieraden in gebakken; allerlei verschillende ontwerpen. Je moet wel de juiste keuzes maken; d.w.z. bewaren wat goed is en weggooien wat niet voldoet aan de eisen die je stelt. Ik heb het waarschijnlijk al eerder geschreven: geen B kwaliteit - dat is namelijk geen kwaliteit.
7 Juni: de oorsieraden zijn echt leuk geworden, apart in uitvoering en allemaal verschillend. Mijn vrouw is 'proefdrager' en met veel charme loopt ze mijn sieraden te sieren.
18 juni: zo, 'Kunst in het Volkspark' (daar zou ik nog op terugkomen) is geweest. Twee en 1 half uur rijden en een blaas die steeds voller wordt; u kent dat wel (Of niet natuurlijk) Het was wel de moeite waard; ik schat zo'n 25.000 bezoekers die toch iets hebben met cultuur. In je atelier blijven zitten tot iemand aanklopt werkt niet en alleen op je site werk laten zien ook niet. Ik heb het altijd leuk gevonden direct contact te hebben met liefhebbers van mijn werken.
16 Juli alweer. Afgelopen maand veel tijd geïnvesteerd in het ontwerpen en maken van oorbellen die aan 1 clip (voor de mensen zonder gaatjes) of zgn. doorsteker gemonteerd (lees gelijmd) kunnen worden. Ik werk vooral veel met de ringeloor en gebruik verschillende soorten porselein en pigmenten. Tijdens het maken laat ik mij door vorm verrassen en gebruik die "toevalligheden" Dat maakt het voor mij ook leuk. De vormpjes hieronder zijn biscuit gebakken en moeten allemaal - stuk voor stuk - worden nagekeken en geschuurd. Daarna worden ze hoog gebakken (ik heb de oven net aangezet). Sommige oorbellen heb ik geglazuurd, maar de meesten niet.
9 Augustus Vandaag boekenmarkt in Bergen. Altijd gezellig. Een kookboek gekocht voor 1 Euro met alle belangrijke recepten van de Franse keuken. De eerste keer dat ik een recept gebruikt is het vaak zo dat ik mij aan de voorgeschreven ingredienten houd, maar al snel ga ik het aanpassen en naar mijn hand zetten, want over smaak valt behoorlijk te twisten. Nog even over de oorbellen van de afbeelding op de ovenplaat. Inmiddels heb ik er een "hoog" gebakken en ik moet zeggen dat het qua kleur niet tegenvalt. Ook de niet geglazuurden zijn mooi helder, maar de geglazuurden halen de kleur nog meer naar boven. Het aan zilveren oorstekers, oorhaken of clips zetten is de 'finish in touch' en maakt het verkoopbaar. (zie foto rechts onder) Nog wel wat verpakkingsmateriaal gekocht, omdat een zakje toch wat te kwetsbaar is voor de langere porseleinen oorbellen. De prijs wordt door een aantal aspecten bepaald; o.a. materiaal - aantal handelingen - tijd / het ontwerpproces / verpakkingskosten en overheadkosten zoals vervoer - elektriciteit - ovenplaten enz. Ook het verkopen van je producten kost in eerste instantie geld. "De kost gaat voor de baat uit" ! Ik heb er weer veel van geleerd en met plezier aan gewerkt. 
23 September Soms valt het leven mee, 2 werken verkocht aan 1 persoon. En aan een galerie in Maastricht verkocht ik twee kleine werkjes. Daar heb ik dan weer materialen voor gekocht en zo houden wij de economie draaiende. De hoeveelheid sieraden groeit gestadig door, maar ook die worden gelukkig redelijk afgenomen. Het aantal kunstmarkten waaraan ik meedoe is behoorlijk geslonken; de voor mij betere blijven over en die leveren ook meer op. Ja, ik wordt een jaartje ouder en dan word je wat zuiniger op jezelf.
Gisteren met Joke naar Bert Visser geweest in COOL in Heerhugowaard. Zo gek als een deur, maar wij hebben ons uitstekend vermaakt. Wat ik ook nog wil vermelden is dat we vanavond voor het eerst weer een stamppot eten: Boerenkool met worst ; Heerlijk ! Zo bent u weer op de hoogte.
Ik ben ook nog bezig met het opzetten van een webshop voor mijn kleinere werk,, vooral sieraden, maar of dat echt zoden aan de dijk zet is zeer de vraag.
8 Oktober; administratie is voor mij een tussendoorgebeuren. Als ik erg achter lig trek ik er twee dagen voor uit. Dat is meestal als ik van techniek ga veranderen, dan moet ik toch schoonmaken en andere gereedschappen neerzetten.
De webshop heb ik op een laag pitje gezet omdat het waarschijnlijk meer tijd en geld kost dan het opbrengt. Wel goed dat ik nu weet wat er allemaal aan vastzit en hoeveel werk het vraagt.
12 Oktober; de winterdekbedden zijn tevoorschijn gehaald. Voor het eerst nachtvorst. Vandaag deze website bijgewerkt - lettertype aangepast (grootte en soort) Ik probeer eenduidig over te komen. Denk ook na over een andere indeling, bijvoorbeeld oplopend qua prijs - of minder werk laten zien; ruim 440 werken is wel wat veel, aan de andere kant heeft men ook veel meer keuze en krijgt dan een goed beeld. Wat is wijsheid ?
Straks is het weer herfstvakantie en gaan mijn vrouw en ik naar Rotterdam om o.a. de tentoonstelling van Keith Haring te bezoeken en gezellig door de stad te lopen; misschien ook het Boymans van Beuningen; hebben een mooie collectie moderne keramiek. Trouwens, een aanrader is dan natuurlijk het mooiste en beste keramiekmuseum in Nederland: Het Princessehof in Leeuwarden. Een must voor elke liefhebber van keramiek. Trouwens, het is Dutchdesignweek: 17 - 25 oktober in Eindhoven; die zou nog 'roet' in het eten kunnen gooien. U leest het nog wel.
18 Oktober; mijn mooiste Chawan (Theekom) verkocht aan een echte liefhebber. Doet mij deugd.
19 Oktober; Miezerig en bewolkt, maar met koffie. Vanavond buiten tennissen bij TV Wimmenum. Dat ligt tussen Bergen aan zee en Egmond aan zee. 7 banen met kunstgras tussen de duinen; wie had ooit kunnen bedenken dat deze Amsterdamse 'jongen' daar plezier aan zou beleven.Trouwens 3x tennissen per week; begint op een hobby te lijken.
20 Oktober; Gisterenavond had ik een gesprek met een tennismaatje waarbij kunst ter sprake kwam. Wat mij opvalt is dat men kunst heel vaak associeert met 'mooi' en 'knap gemaakt'. Zo ook gisteren. Zelf heb ik meer het idee dat kunst mensen op het verkeerde been zou moeten zetten; dat kunst de verbeelding 'moet' laten spreken, verwondering kan oproepen; en dat mag van mij ook afschuwelijk lelijk zijn. Inhoud geven aan je werken door de manier van werken; door een andere manier van verbeelden. Grote namen in de kunst zijn bijna altijd verbonden aan nieuwe stromingen en nieuwe manieren van uiten. Zoeken naar andere verbeelding; experimenteren met materialen. Het is meegenomen als het knap is gemaakt en de ogen streelt, maar alleen strelen is te weinig.
Trouwens, we gaan naar Eindhoven; de DutchDesign week lacht ons toe. Eens kijken of ik mij kan verwonderen.
1 November; DutchDesign was interessant; Eindhoven, waar ik zo'n 45 jaar geleden voor het laats was, is druk en groot. De stad leeft maar is wel wat grauw. Brede wegen en veel winkels. Na 1 ruim 2 uur durende reis met de trein was het heerlijk om naar het Van Abbemuseum te kunnen lopen. Natuurlijk daar eerst cappachino tot mij genomen om daarna door het museum te dwalen. Naast de vaste collectie was er ook een speciale designtentoonstelling ingericht, daar moest wel extra voor worden betaald.
Veel kunstenaars uit de 20e eeuw, maar de meesten kenden wij al, omdat het Stedelijk Museum Amsterdam (de stad waar ik 45 heb gewoond - alweer 45 jaar) vrijwel dezelfde kunstenaars heeft aangekocht. Het museum heeft 1 mooie lichtval en de werken zijn uitgelezen opgehangen of neergezet. Na ongeveer anderhalf uur zijn we (via een andere designtentoonstelling in de buurt) naar de Designacademie gelopen; daar was het een druk & levendig gebeuren; veel jonge mensen, leuke ontwerpen en mooie presentaties; alles in het Engels. Het viel niet tegen; 2 etages met presentaties en 2 uur verder zijn we weer vertrokken. Vlak bij de academie bezochten wij een prachtige winkel met allerlei kunstenaarsgereedschappen en materialen; voor de studenten van de academie is dat wel praktisch, voor mij een Eldorado.
In een Grand Cafe heerlijk gegeten en gezellig gezeten om daarna nog 1 tentoonstelling te bezoeken in het voormalige Beursgebouw. Vond het zelf te decadent en afstandelijk; de commercie had toegeslagen. Desalniettemin was de dag inspirerend en besloot ik op de terugweg in de trein mij 3 maanden te gaan verdiepen in het ontwikkelen van nieuwe sieraden. Voornamelijk van zilveren buis en rubberen draad; misschien later aangevuld of gecombineerd met porselein.
6 November; inmiddels een nieuwe voorraad materialen gekocht voor mijn sieraden. Dat kon omdat ik via mijn doorlopende tentoonstelling bij Coos de Wit in Alkmaar een klein werkje verkocht - 'y compositie' in zeefdruk met lijst. Zo af en toe is er een verkoop in deze prachtig ingerichte winkel. De verkoopcollectie bestaat uit voornamelijk Scandinavisch design in heldere kleuren en is vakkundig afgewerkt.
17 December; de dagen vliegen, de jaren ook. Inmiddels 69 jaar jong en nog vol ambitie en levenslust. Afgelopen weken een 30 - tal sfeerlichtjes gemaakt. Om eerlijk te zijn doe ik dat voor de verkoop, maar probeer wel te genieten van wat ik maak. Ik maak er ongeveer 10 per dag, maar dan begin ik pas om ± 11.00 uur en eindig om 15.00 uur. 2 galeries hebben ze op dit moment in consignatie: 1 in Amsterdam en 1 in Egmond aan de Hoef.
Ik wil er een 100-tal op voorraad maken voor 2016
23 December: Inmiddels heb ik er zo'n 50 gemaakt en ook een aantal sieraden. Echter de Kerstdagen staan voor de deur en wij krijgen zo'n 14 familieleden te eten. Dat wordt dus gezellig, maar vraagt ook enige organistie.
31 December: Wat vliegt zo'n jaar voorbij. Het waren zware tijden i.v.m. het overlijden van mijn schoonvader; wij kijken terug op een mooi afscheid en vooruit met hoop en liefde. Vanavond bij familie het nieuwe jaar begroeten, welkom heten. Morgenochtend een gezamelijk ontbijt. Geen vuurwerk gekocht; wel 1 gipsplaat en ovenplaten, maar dat heeft niets met het nieuwe jaar te maken; alhoewel... Ik wens u een goed en gezond jaar toe. Laat het maar eens winter worden!