Agema ziet de werken uit zijn serie "Verzameld Geluk" als metaforen voor het leven zelf. Porselein is kwetsbaar, fragiel, maar ook sterk, transparant of juist kleurrijk. Werkstukken waar hij niet tevreden over is slaat hij stuk en gebruikt de scherven, samen met speciaal gemaakte onderdelen, om een nieuw werk te maken; een nieuw begin.
